Κυπριακοί χοροί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Είναι ντροπαλοί και συνεσταλμένοι, ήρεμοι και σοβαροί,  υποδεικνύοντας έτσι τις θηλυκές αρετές τους. Γι'αυτό το λόγο χαρακτηρίζονται για την σεμνότητα που τους διακρίνει. Πολλές γυναίκες χορεύουν σχεδόν επί τόπου, «σ' ένα μάρμαρο», σχηματίζοντας η καθεμιά ένα δικό της νοητό τετράγωνο. Ήταν στητές και καμαρωτές αλλά χαμηλοβλεπούσες προς αποφυγή ανταλλαγής ματιών με το αντίθετο φύλο, αφού τα αυστηρά ήθη και ο κοινωνικός περίγυρος μπορούσε να κατακρίνει το κάθε τι που προκαλούσε, ακόμα και να στιγματίσει τη χορεύτρια κοινωνικά.

Χόρευαν τον καρτσιλαμά σε τέσσερεις φάσεις, ήρεμα και σοβαρά σε πολύ περιορισμένο χώρο. Στον πρώτο και τέταρτο χορό τα χέρια παίρνουν διάφορες θέσεις με αντισταθμιστικές κινήσεις ισορροπίας, είναι ρυθμικά και χαριτωμένα. Ο δεύτερος λέγεται και χορός της κόξας (της μέσης) αφού πότε το ένα και πότε το άλλο χέρι ακουμπάει στη μέση. Ο τρίτος λέγεται και μαντηλού(δ)ι ή και χορός του αντρογύνου, κατά τον οποίο η κάθε κοπέλα κρατά με τα δυο χέρια το μαντήλι τεντωμένο. Σειρά μετά τους τέσσερεις καρτσιλαμάδες παίρνει ο συρτός, κατά τον οποίο πρώτα χορεύει η μια κοπέλα και η άλλη την βοηθά κρατώντας της το μαντήλι και μετά αλλάζουν θέσεις. Γενικά στα πατήματα ο πρώτος χορός ταιριάζει με τον τέταρτο και ο δεύτερος ταιριάζει με τον τρίτο και το συρτό.