Γλαύκος Κληρίδης

Ο Γλαύκος Κληρίδης γεννήθηκε στη Λευκωσία στισ 24 Απριλίου 1919 και απεβίωσε στις 15 Νοεμβρίου 2013. Ήταν Ελληνοκύπριος πολιτικός και ο μεγαλύτερος γιος του διαπρεπούς δικηγόρου Γιάννη Κληρίδη QC., C.B.E.. Συμπλήρωσε τις σπουδές του στο Παγκύπριο Γυμνάσιο Λευκωσίας και στην συνέχεια στην Αγγλία. Συμμετήχε στο B΄Παγκόσμιο Πολέμο και κατατάχτηκε το 1939, στη Βρετανική Βασιλική Αεροπορία. Κατά την διάρκεια του Β Παγκοσμίου πολέμου το 1942 το αεροπλάνο του καταρρίφθηκε στη Γερμανία και ο ίδιος συνελήφθη αιχμάλωτος. Στην αιχμαλωσία παρέμεινε μέχρι το τέλος του πολέμου. Οι πολεμικές υπηρεσίες του κρίθηκαν ως εξαίρετες και διακεκριμένες. Με Βασιλικό Διάταγμα το όνομά του δημοσιεύθηκε στη "London Gazette" διότι αναφέρθηκε σε πολεμικό ανακοινωθέν για μια εξαίρετη υπηρεσία.

Σπουδές

Ο Γλάυκος Κληρίδης σπούδασε και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στα νομικά στο "Kings College" του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και πήρε τον τίτλο L.L.B. τo 1948. Στη συνέχεια το 1951 αναγορεύθηκε Barrister-at-Law στο Gray's Ιnn και από το 1951 μέχρι το 1960 άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου στην Κύπρο.

Ε.Ο.Κ.Α.

Συμμετήχε στον απελευθερωτικό αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. 1955-59 και υπηρέτησε με το ψευδώνυμο «Υπερείδης» και υπεράσπισε πολλούς αγωνιστές της Ε.Ο.Κ.Α., που είχαν συλληφθεί από τους Άγγλους. Ανέλαβε την πρωτοβουλία και ετοίμασε φάκελο για πολλές περιπτώσεις παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τους Άγγλους κατα την διάρκεια του αγώνα και τις οποίες παρουσίασε η Ελληνική Κυβέρνηση στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Πολιτική

Κατά την μεταβατική περίοδο μεταξύ αποικιακής διακυβέρνησης και ανεξαρτησίας (1959-1960)πήρε μέρος στη Διάσκεψη του Λονδίνου το 1959 και διατέλεσε Υπουργός Δικαιοσύνης. Διατέλεσε την ίδια περίοδο επίσης αρχηγός της Ελληνικής Κυπριακής Αντιπροσωπείας στη Μικτή Επιτροπή για το Σύνταγμα. Εξελεγη μέλος και στη συνέχεια Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας τον Ιούλιο του 1960 και παρέμεινε στην θέση αυτή μέχρι τον Ιούλιο του 1976.

Εξετέλεσε σε πολλές περιπτώσεις καθήκοντα Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας ως για παράδειγμα αναπληρωτής του Προέδρου της Δημοκρατίας, Αρχιεπισκόπου Μακαρίου κατά τις απουσίες του στο εξωτερικό. Στη διάσκεψη του Λονδίνου που συγκλήθηκε τον Ιανουάριο του 1964 για να μελετήσει το Κυπριακό πρόβλημα ανέλαβε την αρχηγία της Ελληνικής Κυπριακής Αντιπροσωπείας.

Στις 23 Ιουλίου 1974 ανέλαβε προσωρινά τα καθήκοντα του Προέδρου της Δημοκρατίας, λόγω του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής σύμφωνα με τις σχετικές πρόνοιες του Συντάγματος. Τα καθήκοντα αυτά τα άσκησε μέχρι τις 7 Δεκεμβρίου 1974, ημέρα κατά την οποία επανήλθε στην Κύπρο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, ο οποίος είχε εξαναγκασθεί από το πραξικόπημα να την εγκαταλείψει στις 16 Ιουλίου 1974. Τόσο ο ίδιος ο Πρόεδρος Μακάριος, όσο και η Βουλή των Αντιπροσώπων ευχαρίστησαν δημόσια τον Γλαύκο Κληρίδη για το έργο που επιτέλεσε κατά την περίοδο αυτή.

Το Φεβρουάριο του 1969 ίδρυσε το Ενιαίο Κόμμα. Το Μάιο του 1976 ίδρυσε το Δημοκρατικό Συναγερμό από επίλεκτα μέλη του Ενιαίου Κόμματος, της Προοδευτικής Παράταξης και του Δημοκρατικού Εθνικού Κόμματος. Το 1968 ο Γλαύκος Κληρίδης ορίσθηκε εκπρόσωπος της Ελληνοκυπριακής πλευράς στις διακοινοτικές συνομιλίες. Από αυτή τη θέση διεξήγαγε συνομιλίες με τον Ντενκτάς μέχρι τον Απρίλιο του 1976.

Κατά τις συζητήσεις του Κυπριακού προβλήματος στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, ο Γλαύκος Κληρίδης εκπροσώπησε την Κύπρο αρκετές φορές. Διατέλεσε Πρόεδρος του Κυπριακού Ερυθρού Σταυρού από το 1961 μέχρι το 1963 και σε αναγνώριση των εξαίρετων υπηρεσιών του, του απονεμήθηκε τιμητική διάκριση και ανακηρύχθηκε ισόβιο μέλος. Με την έγκριση του Πάπα Ιωάννη του 23ου του απονεμήθηκε το Χρυσό Μετάλλιο της Τάξης του Αγίου Τάφου ως αναγνώριση των υπηρεσιών που είχε προσφέρει και της κατανόησης που είχε δείξει ως Αρχηγός της Ελληνοκυπριακής αντιπροσωπείας στη Μικτή Επιτροπή για το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας σχετικά με τη θρησκευτική μειονότητα των Ρωμαιοκαθολικών (Λατίνων) της Κύπρου.

Κατά τις Βουλευτικές εκλογές του 1981, 1985 και 1991, επικεφαλής του Συνδυασμού του Δημοκρατικού Συναγερμού, εξελέγη Βουλευτής Λευκωσίας. Στη Βουλή των Αντιπροσώπων, ως Πρόεδρος του κόμματος, ηγήθηκε της κοινοβουλευτικής ομάδας του Δημοκρατικού Συναγερμού μέχρι της εκλογής του ως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας στις 14 Φεβρουαρίου 1993.