Κιοφτέρκα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
(Νέα σελίδα με '{{Φαγητό |acronym= Κιοφτέρκα |imagename= |imageCaption= |newwidth=270px |idos_geumatos= Γλυκό |allo_onoma= Κκιοφτέρκα...') |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{Φαγητό | {{Φαγητό | ||
|acronym= Κιοφτέρκα | |acronym= Κιοφτέρκα | ||
|imagename= | |imagename=kiofterka.jpg | ||
|imageCaption= | |imageCaption= | ||
|newwidth=270px | |newwidth=270px | ||
|idos_geumatos= Γλυκό | |idos_geumatos= Γλυκό | ||
|allo_onoma= Κκιοφτέρκα | |allo_onoma= Κκιοφτέρκα | ||
|perioxi_fimismeni= | |perioxi_fimismeni= Ιδιαίτερα στη Μαραθάσα και στην Πιτσιλιά | ||
|periodos_katanalosis= | |periodos_katanalosis= | ||
|kiria_sistatika= Χυμό σταφυλιού | |kiria_sistatika= Χυμό σταφυλιού |
Αναθεώρηση της 17:42, 25 Αυγούστου 2018
Τα κιοφτέρκα είναι ένα χοντρό γλυκό που μοιάζει με τζέλι και το οποίο παρασκευάζεται από χυμό σταφυλιών, ο οποίος βράζει και αναμειγνύεται με λίγο αλεύρι. Ακολούθως το μείγμα τοποθετείται στον ήλιο για να στεγνώσει. Σ΄ αυτό προστίθεται κι ελάχιστο ροδόνερο για ν΄ αποκτήσει μια ευωδιαστή μυρωδιά.
Τα κκιοφτέρια φτιάχνονταν μόλις τελείωνε η κάθε νοικοκυρά τον τρύγο της. Παλιά φτιάχνονταν μόνο για ιδιωτική χρήση. Σήμερα τα κκιοφτέρια φτιάχνονται τόσο από ιδιώτες όσο και από μικρές και μεγάλες βιομηχανίες που ασχολούνται με τα προϊόντα του σταφυλιού, όποτε γίνεται ο τρύγος, δηλαδή από τον Αύγουστο μέχρι το Σεπτέμβριο ή και λίγο νωρίτερα ή αργότερα.
Παλιά, ζέσταιναν το κκιοφτέρι στο τζάκι και το έτρωγαν. Επίσης τρώγεται σαν γλυκό ή σαν ορεκτικό μαζί με ζιβανία, αμύγδαλα ή/και καρύδια
Παρασκευή
"Τα κκιοφτέρια παρασκευάζονται ακριβώς όπως ο ππαλουζές. Όταν ο ππαλουζές στεγνώσει στα πιάτα ή στα σινούθκια, τον κόβουμε σε μικρά τετράγωνα ή στενόμακρα κομμάτια τα οποία τοποθετούμε σε σκιερό, δροσερό μέρος για να στεγνώσουν. " (Αντρούλλα Χρίστου, Αγρίλια Λεμεσού)
Υλικά
Εκδοχή Α΄
Μουστάρι
Αλεύρι
Βασιλικιά (για μυρωδιά)
Ροδόσταγμα
Εκδοχή Β΄- Δ΄
Ππαλουζές
Αμύγδαλα (προαιρετικά)
Εκτέλεση Συνταγής
Εκδοχή Α΄
Τα κκιοφτέρκα γίνονται με τον ίδιο τρόπο που γίνεται ο ππαλουζές. Προσθέτουμε τα δικά του μυρωδικά και στο τέλος τα βάζουμε στο ταψί πάνω σε φύλλα βασιλικού. Κόβουμε σε μικρά κομμάτια και τα βάζουμε στον ήλιο να στεγνώσουν για μερικές μέρες. (Ουρανία Χριστοδούλου, 72 ετών, Κυπερούντα)
Εκδοχή Β΄
Όσος ππαλουζές έχει περισσέψει και μετά την παρασκευή του σιουσιούκου, τοποθετείται σε χάλκινα δοχεία (σινιά). Εάν θέλουμε βάζουμε αμύγδαλα. Χαράζουμε ορθογώνια και μόλις στεγνώσει βάζουμε στον ήλιο να ξηρανθεί. Γυρίζουμε συχνά. Τα κκιοφτέρκα συνήθως γίνονταν χωρίς αμύγδαλα.
Εκδοχή Γ΄
"Τα κκιοφτέρια παρασκευάζονται ακριβώς όπως ο ππαλουζές. Όταν ο ππαλουζές στεγνώσει στα πιάτα ή στα σινούθκια, τον κόβουμε σε μικρά τετράγωνα ή στενόμακρα κομμάτια τα οποία τοποθετούμε σε σκιερό, δροσερό μέρος για να στεγνώσουν. Διατηρούνται για λίγες εβδομάδες μόνο. Μετά χρειάζονται ψυγείο για συντήρηση τους."
Εκδοχή Δ'
Αδειάζουμε το μείγμα του ππαλουζέ σε ταψί και, όταν κρυώσει, το αφήνουμε στον ήλιο. Το γυρίζουμε και από την άλλη μεριά και, όταν στεγνώσει (6-8 μέρες) το κόβουμε σε τετράγωνα κομμάτια. Είναι κάπως λαστιχωτά και μπορούμε να τα διατηρήσουμε για πολύ καιρό.