Λουκούμι Γεροσκήπου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ (Greeklish variables name replaced) |
||
Γραμμή 5: | Γραμμή 5: | ||
|newwidth=270px | |newwidth=270px | ||
|idos_geumatos= Επιδόρπιο | |idos_geumatos= Επιδόρπιο | ||
| | |alias_gr= | ||
| | |restricted_area_gr= Γεροσκήπου-Πάφος | ||
|perioδos_katanalosis= | |perioδos_katanalosis= | ||
| | |main_settings_gr= Ζάχαρη, κιτρικό οξύ, άμυλο | ||
| | |way_of_thinking_gr= | ||
| | |method_of_service_gr=Ως κεραστικό | ||
| | |synodal_gr= | ||
}} | }} | ||
Αναθεώρηση της 15:05, 18 Ιανουαρίου 2024
Τα λουκούμια στην περιοχή της Γεροσκήπου ξεκίνησαν να παράγονται το 1895 και η διαφορετικότητα τους από παρόμοια προϊόντα εντοπίζεται στην στιβαρότητα, την ελαστικότητα και την μειωμένη γλυκύτητα. Το κυπριακό «Λουκούμι Γεροσκήπου» είναι προϊόν με προστατευμένη ονομασία προέλευσης.
Ιστορία
Το πρώτο εργοστάσιο που ιδρύθηκε στην Γεροσκήπου το 1895. Η Γεροσκήπου είναι γνωστή παγκύπρια για την παραγωγή των λουκουμιών. Αυτό το παραδοσιακό κυπριακό γλύκισμα είναι γνωστό και ως λίζον και για έναν σχεδόν αιώνα προσφερόταν ως κεραστικό στα καφενεία της υπαίθρου και στα σπίτια. Τα λουκούμια εξακολουθούν να παρασκευάζονται και να πωλούνται στη Γεροσκήπου και σήμερα. Χρησιμοποιούνταν και από τους μωαμεθανούς στις γιορτές της μουσουλμανικής θρησκείας, ιδιαίτερα στο σεκέρ-μπαϊράμ και κατά τις τελετές της περιτομής.
Συνταγή
Σε βραστό νερό προστίθενται τα υλικά (ζάχαρη, κιτρικό οξύ, άμυλο) και μετά από βρασμό και ανάδευση, προστίθεται άρωμα ή και αμύγδαλα. Αναλόγως της επιθυμητής γεύσης, δυνατό να προστεθεί χρωστική. Το παχύρρευστο μείγμα που δημιουργείται χύνεται σταδιακά σε καλούπια. Αφού πάρει την τελική του μορφή και κρυώσει, τεμαχίζεται σε μικρά κομμάτια τα οποία συσκευάζονται πασπαλισμένα συνήθως με ζάχαρη άχνη.