337
επεξεργασίες
→Πολιτική
| Γραμμή 42: | Γραμμή 42: | ||
Στις 23 Ιουλίου 1974 ανέλαβε προσωρινά τα καθήκοντα του Προέδρου της Δημοκρατίας, λόγω του [[πραξικόπημα|πραξικοπήματος]] και της [[τουρκική εισβολή|τουρκικής εισβολής]] σύμφωνα με τις σχετικές πρόνοιες του [[Σύνταγμα|Συντάγματος]]. Τα καθήκοντα αυτά τα άσκησε μέχρι τις 7 Δεκεμβρίου 1974, ημέρα κατά την οποία επανήλθε στην Κύπρο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας [[Αρχιεπίσκοπος Μακάριος|Αρχιεπίσκοπος Μακάριος]], ο οποίος είχε εξαναγκασθεί από το πραξικόπημα να την εγκαταλείψει στις 16 Ιουλίου 1974. Τόσο ο ίδιος ο Πρόεδρος Μακάριος, όσο και η [[Βουλή των Αντιπροσώπων|Βουλή των Αντιπροσώπων]] ευχαρίστησαν δημόσια τον Γλαύκο Κληρίδη για το έργο που επιτέλεσε κατά την περίοδο αυτή. | Στις 23 Ιουλίου 1974 ανέλαβε προσωρινά τα καθήκοντα του Προέδρου της Δημοκρατίας, λόγω του [[πραξικόπημα|πραξικοπήματος]] και της [[τουρκική εισβολή|τουρκικής εισβολής]] σύμφωνα με τις σχετικές πρόνοιες του [[Σύνταγμα|Συντάγματος]]. Τα καθήκοντα αυτά τα άσκησε μέχρι τις 7 Δεκεμβρίου 1974, ημέρα κατά την οποία επανήλθε στην Κύπρο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας [[Αρχιεπίσκοπος Μακάριος|Αρχιεπίσκοπος Μακάριος]], ο οποίος είχε εξαναγκασθεί από το πραξικόπημα να την εγκαταλείψει στις 16 Ιουλίου 1974. Τόσο ο ίδιος ο Πρόεδρος Μακάριος, όσο και η [[Βουλή των Αντιπροσώπων|Βουλή των Αντιπροσώπων]] ευχαρίστησαν δημόσια τον Γλαύκο Κληρίδη για το έργο που επιτέλεσε κατά την περίοδο αυτή. | ||
Το Φεβρουάριο του 1969 ίδρυσε το Ενιαίο Κόμμα | Το Φεβρουάριο του 1969 ίδρυσε το [[Ενιαίο Κόμμα|Ενιαίο Κόμμα]] και το Μάιο του 1976 ίδρυσε το [[Δημοκρατικό Συναγερμό|Δημοκρατικό Συναγερμό]] από επίλεκτα μέλη του Ενιαίου Κόμματος, της [[Προοδευτική Παράταξη|Προοδευτικής Παράταξης]] και του [[Δημοκρατικο Εθνικο Κόμμα|Δημοκρατικού Εθνικού Κόμματος]]. Το 1968 ο Γλαύκος Κληρίδης ορίσθηκε εκπρόσωπος της Ελληνοκυπριακής πλευράς στις [[διακοινοτικές συνομιλίες|διακοινοτικές συνομιλίες]]. Από αυτή τη θέση διεξήγαγε συνομιλίες με τον [[Ντενκτάς|Ντενκτάς]] μέχρι τον Απρίλιο του 1976. | ||
΄Ελαβε μέρος στις συζητήσεις του Κυπριακού προβλήματος στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και εκπροσώπησε την Κύπρο αρκετές φορές. Επίσης διατέλεσε Πρόεδρος του [[Κυπριακός Ερυθρός Σταυρός|Κυπριακού Ερυθρού Σταυρού]] από το 1961 μέχρι το 1963 και σε αναγνώριση των εξαίρετων υπηρεσιών του, του απονεμήθηκε τιμητική διάκριση και ανακηρύχθηκε ισόβιο μέλος. Με την έγκριση του Πάπα Ιωάννη του 23ου του απονεμήθηκε το Χρυσό Μετάλλιο της Τάξης του Αγίου Τάφου ως αναγνώριση των υπηρεσιών που είχε προσφέρει και της κατανόησης που είχε δείξει ως Αρχηγός της Ελληνοκυπριακής αντιπροσωπείας στη Μικτή Επιτροπή για το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας σχετικά με τη θρησκευτική μειονότητα των Ρωμαιοκαθολικών (Λατίνων) της Κύπρου. | |||
Κατά τις Βουλευτικές εκλογές του 1981, 1985 και 1991, επικεφαλής του Συνδυασμού του Δημοκρατικού Συναγερμού, εξελέγη Βουλευτής Λευκωσίας. Στη Βουλή των Αντιπροσώπων, ως Πρόεδρος του κόμματος, ηγήθηκε της κοινοβουλευτικής ομάδας του Δημοκρατικού Συναγερμού μέχρι της εκλογής του ως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας στις 14 Φεβρουαρίου 1993. | Κατά τις Βουλευτικές εκλογές του 1981, 1985 και 1991, επικεφαλής του Συνδυασμού του Δημοκρατικού Συναγερμού, εξελέγη Βουλευτής Λευκωσίας. Στη Βουλή των Αντιπροσώπων, ως Πρόεδρος του κόμματος, ηγήθηκε της κοινοβουλευτικής ομάδας του Δημοκρατικού Συναγερμού μέχρι της εκλογής του ως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας στις 14 Φεβρουαρίου 1993. | ||