Λουκούμια Γεροσκήπου

Από Digital Cyprus
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Λουκούμια Γεροσκήπου
Ιστορία
Είδος Γεύματος {{{type_of_meal}}}
Περιοχή Φημισμένη {{{area_famous_for}}}
Περίοδος Κατανάλωσης {{{period_consumed}}}
Άλλο Όνομα {{{alternative_name}}}
Παρασκευή
Κύρια Συστατικά {{{main_ingredients}}}
Τρόπος Ψησίματος {{{cooking_method}}}
Τρόπος Σερβιρίσματος {{{serving_method}}}
Συνοδεύεται {{{accompanied_by}}}

Τα λουκούμια είναι προϊόντα ζαχαροπλαστικής με βασικό συστατικό τη ζάχαρη. Η ονομασία “Λουκούμι Γεροσκήπου” είναι η πρώτη κυπριακή ονομασία που έχει κατοχυρωθεί ως Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη (ΠΓΕ) στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Λουκούμια παράγονται επίσης στα Λεύκαρα (Λουκούμια Λευκάρων) και στο Φοινί (Λουκούμια Φοινιού).

Η Γεροσκήπου είναι γνωστή παγκύπρια για την παραγωγή των λουκουμιών. Το πρώτο εργοστάσιο λουκουμιών στη Γεροσκήπου ιδρύθηκε το 1985 και η οικοτεχνία αυτή έχει ήδη μια μακρά παράδοση ενός σχεδόν αιώνα. Η παρασκευή των λουκουμιών της Γεροσκήπου για εμπορικούς σκοπούς ήταν η πρώτη στην Κύπρο. Αργότερα, οικοτεχνίες λουκουμιών ιδρύθηκαν επίσης στα Λεύκαρα και στο Φοινί. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα λουκούμια της Γεροσκήπου, εύγεστα, γλυκύτατα και μυρωδάτα, συνεχίζουν να παρασκευάζονται κατά τον ίδιο τρόπο που παρασκευάζονταν και στο παρελθόν.


Περιγραφή

Το λουκούμι είναι κυπριακό παραδοσιακό γλύκισμα, γνωστό και ως λίζον και για έναν σχεδόν αιώνα προσφερόταν ως κεραστικό στα καφενεία της υπαίθρου και στα σπίτια. Επίσης πωλούνται σε πανηγύρια και δίνονται ως κεραστικά σε γιορτές και γάμους.

Συμβολική χρήση

Τα λουκούμια χρησιμοποιούνταν και από τους μωαμεθανούς στις γιορτές της μουσουλμανικής θρησκείας, ιδιαίτερα στο σεκέρ-μπαϊράμ και κατά τις τελετές της περιτομής.

Γλωσσικές παρατηρήσεις

Η προέλευση της λέξης είναι τούρκικη.

Μέθοδος Επεξεργασίας

Για την παρασκευή των λουκουμιών χρησιμοποιούσαν μεγάλο καζάνι που έβραζε με ξύλα. Σ' αυτό έλιωναν τη ζάχαρη, που ήταν και το κυριότερο συστατικό των λουκουμιών και μαζί την αμυγδαλόψιχα, τον νησιαστέ, το αραβοσιτάλευρο (κορν φλάουερ) και τα αρώματα που αποτελούσαν το μείγμα. Το μείγμα έπρεπε να ανακατεύεται συνέχεια με μεγάλη κουτάλα, για να μην κολλήσει

Πηγές