Λαγγόπιττες Ριζοκαρπάσου
| Λαγγόπιττες Ριζοκαρπάσου | |
|---|---|
| |
| Ιστορία | |
| Είδος Γεύματος | {{{type_of_meal}}} |
| Περιοχή Φημισμένη | {{{area_famous_for}}} |
| Περίοδος Κατανάλωσης | {{{period_consumed}}} |
| Άλλο Όνομα | {{{alternative_name}}} |
| Παρασκευή | |
| Κύρια Συστατικά | {{{main_ingredients}}} |
| Τρόπος Ψησίματος | {{{cooking_method}}} |
| Τρόπος Σερβιρίσματος | {{{serving_method}}} |
| Συνοδεύεται | {{{accompanied_by}}} |
Οι Λαγγόπιττες Ριζοκαρπάσου είναι τρυπητές πίττες οι οποίες ψήνονταν πάνω στην ‘πλάκαν’ - είδος πέτρας πάχους περίπου 3 εκατοστών που είναι στρογγυλεμένη και λεία και τοποθετείται πάνω στα κάρβουνα.
Οι Λαγγόπιττες Ριζοκαρπάσου καταναλώνονταν ζεστές ή κρύες με μέλι ή χαρουπόμελο ή/και έψημα. Μέσα από τη βιβλιογραφία φαίνεται ότι Λαγγόπιττες παρασκευάζονταν και σε άλλες περιοχές της Κύπρου, ειδικά σε χωριά της Πάφου, σε διάφορες παραλλαγές.
Γλωσσικές παρατηρήσεις
Σύμφωνα με τον Γιαγκουλλή (2009), η ονομασία προέρχεται από το όνομα της πέτρας/κεραμίδι, κν. λαλάντζιν, πάνω στην οποία ψήνεται . Ονομάζονται και λαλαγγόπιττες.
Μέθοδος Επεξεργασίας
Ετοιμάζεται η χαλαρή ζύμη η οποία είναι παχύρευστος χυλός από αλεύρι, νερό και προζύμι (πιθανή προσθήκη μικρής ποσότητας άλατος). Η ζύμη σκεπάζεται και τοποθετείται σε ζεστό μέρος για να “μπει” (να φουσκώσει). Στη συνέχεια, η πλάκα “πυρώννεται” (ζεσταίνεται καλά), στάζεται λάδι πάνω σ’ αυτήν και αλείφεται για να μην κολλά. Ρίχνεται σταδιακά ο χυλός πάνω στην πλάκα για να ψηθεί. Όταν ψηθεί από τη μία πλευρά, γυρίζεται και από την άλλη μέχρι να ψηθεί.
Εορταστικές περιστάσεις
Σύμφωνα με τους Κυπρή και Πρωτόπαπα (1997), οι Λαγγόπιττες είναι είδος πίττας την οποία έψηναν πάνω σε ‘πλάκαν’ στο Ριζοκάρπασο για τη νηστεία της γιορτής του Ιωάννη του Προδρόμου στις 29 Αυγούστου.
Πηγές
- http://foodmuseum.cs.ucy.ac.cy/web/guest/36/civitem/2067#_bs_civitems_tabcyprus.tab3
- Υπουργείο Γεωργίας , Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος, Τμήμα Γεωργίας (2010).Γαστρονομικός χάρτης της Κύπρου, Λευκωσία, Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών, Γ.Τ.Π. 379/2010–2.000.
- Γιαγκουλλής Κ (2009). Θησαυρός κυπριακής διαλέκτου, Γ΄ έκδοση, Εκδόσεις Theopress, Λευκωσία.